Rozdział 3

     W pokoju głównym Ravenclaw przebywała połowa Krukonów.

-Luna! Jak tam dzień? – zawołała jej współlokatorka Lizz Payne. Jej prawdziwe imię brzmi Elizabeth Amy Payne, lecz lubi jak mówi się na nią Lizz.

-Dobrze. A twój?

-Także. Może zagramy w szachy?

-Jutro. Na dziś jestem zbyt zmęczona.

-Nie ma sprawy.

-Dobranoc. – pożegnała Elizabeth Luna.

-Dobranoc, nargle na noc! – odpowiedziała żartobliwie koleżance.

    Luna nie spała. Kiedy Daisy, Lizz i Ezra dawno śniły w najlepsze, ona rozmyślała jakim cudem wyczarowała pełnego Patronusa.

-O czym ja wtedy mogłam myśleć? – pytała się własnych myśli.

-O tym nie, o tym też nie… - odrzucała w głowie kolejne propozycje.

Nagle drzwi pokoju gwałtownie lecz bezszelestnie się otworzyły. Stała w nich McGonagall.

-Panno Lovegood, jesteś potrzebna. Za mną.

-Pani profesor, gdzie idziemy? – odrzekła Luna w korytarzu.

-Za chwilkę się dowiesz. Tylko bez nerwów.

    Doszły do skrzydła szpitalnego, gdzie obok pani Pomfrey leżała blada Ginny.

-Co się stało?! – wykrztusiła z siebie Luna

-W zasadzie nic takiego. Zemdlała. Byłaś z nią dzisiaj? – zapytała lekarka.

-Byłam.

-Coś się za ten czas stało?

-Byłyśmy na spacerze, gdzie przez naszą nieuwagę weszłyśmy do Zakazanego Lasu. Ja zgubiłam trop, Ginny ,,zajął” się dementor. Na szczęście w porę przyszłam, i mój Patronus odgonił tego strasznego stwora.

-Matko Boska! Dlaczego mnie o tym nie poinformowałaś? – zapytała przejęta profesorka.

-Bałam się o punkty i kłopoty. A z Ginny będzie wszystko dobrze? – zapytała Luna z rumieńcami na policzkach. W tym momencie Ginny się przubudziła.

-Co się dzieję?... – zapytała zdziwiona i osłabiona.

-GINNY! Jak się czujesz? – podskoczyła jej przyjaciółka.

-Dobrze, ale jest mi zimno…

-Chodź na szybkie na szybkie badanie kochana. Muszę sprawdzić co ci jest. – rzekła ciepło pani Pomfrey.

      Luna siedziała obok profesorki w milczeniu. Wiedziała, że będą miały kłopoty. W tym czasie weszła przebadania Ginny.

-Zemdlała, gdyż troszkę zmarzła. Nic jej nie jest. – zapewniła lekarka.

    Profesorka każdą z dziewczyn osobiście odprowadziła do dormitorium. Wszystko odbyło się w milczeniu. Ginny nie mogła zasnąć.

-Na szczęście jutro sobota. Mogę spać do której chce. – uśmiechnęła się sama do siebie. Próbowała sobie cokolwiek przypomnieć.

-Ławka, las, dementor, kolacja… Co było kolejne? Myśl ruda głowo myśl! – szeptała w skupieniu. –WIEM!

Kiedy po kolacji rozstała się z Luną, wykąpała i się i zapomniała o skarpetkach na noc!

-Dlatego tak zmarzłam! Ginny, gapo… Wszyscy się martwią, a nie ma o co… 

           ~ Mam nadzieję że podoba Wam się ten rozdział ^^ Proszę o komentarze! ~